Kadınların çocuk sahibi olması dünyadaki en normal şeydir. Aslında. Geçen yıl Almanya'da 690.000 çocuk doğdu. Kadınlar kazara veya kasıtsız olarak hamile kalsalar bile çoğu ebeveynin bundan memnun olmasını umuyoruz. Çocuk sahibi olmak ve onu büyürken desteklemek birçok insan için hayatta büyük bir anlam kaynağıdır.
Üreme yeteneği yaşamın temel özelliklerinden biri olup, canlının hücrelerden oluşması, büyümesi, hareket etmesi, uyaranlara tepki vermesi ve metabolizmaya sahip olması da buna dahildir.
Neyse ki günümüzde çiftler çocuk isteyip istemediklerine kendileri karar verebilmektedir. Evli olmayan, çocuksuz kadınlar artık dışlanmıyor veya “yaşlı hizmetçiler” olarak karalanmıyor. Gönüllü olarak çocuk sahibi olmaktan vazgeçen ve çocuksuz mutlu olan birçok kadın ve erkek var. Bu özgürlüktür.
On çiftten biri istemeden çocuksuz kalıyor
Ancak Almanya'da her on çiftten biri istemeden çocuksuz kalıyor. Bunun özgürlükle hiçbir ilgisi yok, çünkü çoğu zaman kadınların ya da erkeklerin hiçbir şey yapamayacağı bir sağlık sorunu, kendi hatası olmayan bir kusur. Bu kadınlar dünyadaki en normal şeyin dışında tutuluyorlar.
Bundan acı çekiyorlar ve sıklıkla doktorlardan yardım istiyorlar. Kadınlara yönelik hormon tedavisinden, yumurtanın test tüpünde döllenmesine ve yumurta bağışına kadar çok çeşitli yöntemler vardır. Yumurta bağışı pek çok şeyin ne kadar adaletsiz düzenlendiğini gösteriyor: Bir erkek kısırsa çift, sperm bankasından kolaylıkla sperm alabiliyor. Ancak sağlık sorunu kadındaysa Almanya'da yumurta bağışı yasaktır. Absürt.
Taşıyıcı annelik Almanya'da da yasaktır. Bu durumlarda yabancı bir kadın başka bir çiftin çocuğunu taşıyor. Buna izin verilmeli mi? Çoğu zaman olduğu gibi hayır demek, evet demekten daha kolaydır. Çünkü hayır kulağa ahlaki açıdan son derece doğru geliyor; örneğin amaç, Batılı zengin çiftlerin paralarını fakir ülkelerdeki kadınların sosyal durumlarını sömürmek için kullanmalarını engellemek.
Siyasi alanda çocuk sahibi olmanın pek çok yolunu tartışan herkes – genellikle pratik sorunlarda olduğu gibi – konuya öncelikle teorik ve ahlaki açıdan yaklaşır. Ancak çocuksuz insanları tanıyan herkes, kadınların tekrar tekrar hamile kalmayı denediğinde yaşadıkları derin çaresizliği bilir. Çoğu zaman yıllarca süren, sessiz ve yalnız bir mücadeledir, yorucu ve meşakkatlidir. Bir yanda döllenen yumurtanın bu kez nihayet implante edilip edilmeyeceğine dair beklenti ve gerginlik var. Öte yandan, haftalarca veya aylarca süren umut ve korkudan sonra düşük gerçekleştiğinde derin bir hayal kırıklığı ve çöküş yaşanır. Bu duygusal iniş çıkışlar çiftlerin hafifliklerini, yaşam sevinçlerini, mutluluk umutlarını yok edebilir.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Yasadışı taşıyıcı annelik işi yasallaştırma yoluyla engellenebilir mi?
Ancak modern tedaviye ve birçok girişime rağmen bazıları başarısız, çocuksuz ve şanssız kalıyor. Birçoğu daha sonra umutsuzluğa kapılıyor, ancak birkaçının çocuk sahibi olma arzusu devam ediyor. Yumurta donasyonu yasak olmadığı için Çek Cumhuriyeti'ne ya da Katolik İspanya'ya gidiyorlar. Veya taşıyıcı annelik için savaştan önce Ukrayna'ya veya Belarus'a gittiler.
Çocuk sahibi olmak için doyumsuz bir istek duyan çiftler çok şey yapar, bazıları ise hemen hemen her şeyi yapar. Bu aynı zamanda, bazen genç kadınları taşıyıcı anne olarak sömüren yurtdışındaki şüpheli vurguncuların da yararınadır. Almanya'da açık, doğrulanabilir kurallar ve kontrollerle en azından gönüllü ve fedakar – yani ticari olmayan – taşıyıcı anneliğe izin vermek daha mantıklı olmaz mıydı?
Hiç kimse bir hevesle taşıyıcı annelik yapmaya karar vermez. Bazen istenmeyen çocuk sahibi olamama durumunda başvurulacak son çaredir. Elbette bu kavramın aleyhine olan nedenler var; bazı çocukların daha sonra kendilerini “üretilmiş” hissettikleri için şikayet etmeleri de dahil. Ancak bu, Almanya'da izin verilen bir yöntem olan test tüplerinden çocuklarda da geçerli olabilir. Önemli olan bir çocuğun nasıl doğduğu değil, gördüğü ilgi, ilgi, hayata geçiş yolundaki yardım, sevgidir.
Taşıyıcı annelik ne kadar tartışmalı olursa olsun: Siyasetin amacı insanlara, herkes gibi, normal şekilde çocuk sahibi olma şansını vermek değil mi? Almanya'da birçok alanda yalnızca çocuk dostu politikaların eksikliği değil, hepsinden önemlisi çocuk eksikliği de var.
Eksilerini buradan okuyun: Taşıyıcı annelik Almanya'da yasaktır – ve bu iyi bir şey
Üreme yeteneği yaşamın temel özelliklerinden biri olup, canlının hücrelerden oluşması, büyümesi, hareket etmesi, uyaranlara tepki vermesi ve metabolizmaya sahip olması da buna dahildir.
Neyse ki günümüzde çiftler çocuk isteyip istemediklerine kendileri karar verebilmektedir. Evli olmayan, çocuksuz kadınlar artık dışlanmıyor veya “yaşlı hizmetçiler” olarak karalanmıyor. Gönüllü olarak çocuk sahibi olmaktan vazgeçen ve çocuksuz mutlu olan birçok kadın ve erkek var. Bu özgürlüktür.
On çiftten biri istemeden çocuksuz kalıyor
Ancak Almanya'da her on çiftten biri istemeden çocuksuz kalıyor. Bunun özgürlükle hiçbir ilgisi yok, çünkü çoğu zaman kadınların ya da erkeklerin hiçbir şey yapamayacağı bir sağlık sorunu, kendi hatası olmayan bir kusur. Bu kadınlar dünyadaki en normal şeyin dışında tutuluyorlar.
Bundan acı çekiyorlar ve sıklıkla doktorlardan yardım istiyorlar. Kadınlara yönelik hormon tedavisinden, yumurtanın test tüpünde döllenmesine ve yumurta bağışına kadar çok çeşitli yöntemler vardır. Yumurta bağışı pek çok şeyin ne kadar adaletsiz düzenlendiğini gösteriyor: Bir erkek kısırsa çift, sperm bankasından kolaylıkla sperm alabiliyor. Ancak sağlık sorunu kadındaysa Almanya'da yumurta bağışı yasaktır. Absürt.
Taşıyıcı annelik Almanya'da da yasaktır. Bu durumlarda yabancı bir kadın başka bir çiftin çocuğunu taşıyor. Buna izin verilmeli mi? Çoğu zaman olduğu gibi hayır demek, evet demekten daha kolaydır. Çünkü hayır kulağa ahlaki açıdan son derece doğru geliyor; örneğin amaç, Batılı zengin çiftlerin paralarını fakir ülkelerdeki kadınların sosyal durumlarını sömürmek için kullanmalarını engellemek.
Siyasi alanda çocuk sahibi olmanın pek çok yolunu tartışan herkes – genellikle pratik sorunlarda olduğu gibi – konuya öncelikle teorik ve ahlaki açıdan yaklaşır. Ancak çocuksuz insanları tanıyan herkes, kadınların tekrar tekrar hamile kalmayı denediğinde yaşadıkları derin çaresizliği bilir. Çoğu zaman yıllarca süren, sessiz ve yalnız bir mücadeledir, yorucu ve meşakkatlidir. Bir yanda döllenen yumurtanın bu kez nihayet implante edilip edilmeyeceğine dair beklenti ve gerginlik var. Öte yandan, haftalarca veya aylarca süren umut ve korkudan sonra düşük gerçekleştiğinde derin bir hayal kırıklığı ve çöküş yaşanır. Bu duygusal iniş çıkışlar çiftlerin hafifliklerini, yaşam sevinçlerini, mutluluk umutlarını yok edebilir.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Yasadışı taşıyıcı annelik işi yasallaştırma yoluyla engellenebilir mi?
Ancak modern tedaviye ve birçok girişime rağmen bazıları başarısız, çocuksuz ve şanssız kalıyor. Birçoğu daha sonra umutsuzluğa kapılıyor, ancak birkaçının çocuk sahibi olma arzusu devam ediyor. Yumurta donasyonu yasak olmadığı için Çek Cumhuriyeti'ne ya da Katolik İspanya'ya gidiyorlar. Veya taşıyıcı annelik için savaştan önce Ukrayna'ya veya Belarus'a gittiler.
Çocuk sahibi olmak için doyumsuz bir istek duyan çiftler çok şey yapar, bazıları ise hemen hemen her şeyi yapar. Bu aynı zamanda, bazen genç kadınları taşıyıcı anne olarak sömüren yurtdışındaki şüpheli vurguncuların da yararınadır. Almanya'da açık, doğrulanabilir kurallar ve kontrollerle en azından gönüllü ve fedakar – yani ticari olmayan – taşıyıcı anneliğe izin vermek daha mantıklı olmaz mıydı?
Hiç kimse bir hevesle taşıyıcı annelik yapmaya karar vermez. Bazen istenmeyen çocuk sahibi olamama durumunda başvurulacak son çaredir. Elbette bu kavramın aleyhine olan nedenler var; bazı çocukların daha sonra kendilerini “üretilmiş” hissettikleri için şikayet etmeleri de dahil. Ancak bu, Almanya'da izin verilen bir yöntem olan test tüplerinden çocuklarda da geçerli olabilir. Önemli olan bir çocuğun nasıl doğduğu değil, gördüğü ilgi, ilgi, hayata geçiş yolundaki yardım, sevgidir.
Taşıyıcı annelik ne kadar tartışmalı olursa olsun: Siyasetin amacı insanlara, herkes gibi, normal şekilde çocuk sahibi olma şansını vermek değil mi? Almanya'da birçok alanda yalnızca çocuk dostu politikaların eksikliği değil, hepsinden önemlisi çocuk eksikliği de var.
Eksilerini buradan okuyun: Taşıyıcı annelik Almanya'da yasaktır – ve bu iyi bir şey