Yine oldu. Kendime bir teşhis – doğrulama önyargısı verdim. Şöyle de oldu: İki yılı aşkın süredir burada yayınladığım yazılar hiç de komik değil. Bunu bulan ben değildim, daha ziyade, görünüşe göre iki yılı aşkın bir süredir köşe yazılarını düzenli olarak okuyan ve şimdi biraz geç de olsa değerlendirmesini benimle paylaşan uzak bir tanıdık. Bunların hepsi inşa edilmiş şeyler, dedi. Sonuçta hiç kimse her iki haftada bir yeni bir hastalığın ortaya çıkacağını hayal edemez.
Kibarca ama kesin bir dille, hastalıkların genellikle komik olmadığını söyledim. Bütün bir endüstrinin onlardan mizahsız kurtulmaya çalışmasının iyi bir nedeni var. Ayrıca cidden: Hastalıkları hayal etmiyorum. Tartışmam etkisizleştirici olmalı. Daha sonra konuşma sona erdi ve konu unutuldu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bunu ancak geçenlerde bir meslektaşım bana bir köşe yazısı sorduğunda hatırladım çünkü o bunu eğlenceli buluyordu. Bu arada, daha önceki çoğu gibi. Bana bu konuda inandırıcı bir güvence verdi ve toplanan metinleri kesinlikle çok satacak bir kitaba dönüştürmemi önerdi. Şu ana kadar 100 civarında hastalık olmuş olmalı. Hararetli bir sohbet yaşadık ve kendi kendime neden benimle aynı fikirde olan insanlardan hoşlandığımı sordum.
Erkek sağlığına yönelik bir internet portalı bana bu cevabı verdi. Doğrulama yanlılığı olarak bilinen ve bilişsel psikolojide doğrulama yanlılığı olarak kalıcı bir ilgi uyandıran şeye maruz kaldığımı makul bir şekilde açıkladı. Kısacası: Bir bilgiyi ancak benim dünya görüşüme uygun olduğu zaman ciddiye alırım. Bu yüzden kendime her iki haftada bir yeni bir hastalık teşhisi koyduğum için bunun normal olduğunu düşünenlere karşı bir sorunum yok. Öte yandan, bunun tersi bir sonuca varan herkesi tuhaf buluyorum.
Annelerinin evini yeni terk etmiş, kendi dört duvarı arasına taşınmış ve şimdi kendilerine her türlü pratik soruyu soran ergenlere yönelik bir forumda, onaylama yanlılığına özellikle güçlü bir yatkınlığı olan insanlar olduğunu öğrendim. Bu durumun, şiddetli tepkileri tetikleyen muhalif görüşlere yol açabileceği söylendi.
Mesela benim için köşe yazılarıma yönelik şüpheciliğin arkasında bir komplo sezdiğim olabiliyor. Bunun arkasında, dikkatleri sağlık sisteminin gerçek sorunlarından uzaklaştırmak için kasıtlı olarak insanlığı aptal durumuna düşürmek istediğimi varsayan bir teorinin olduğundan şüpheleniyorum. Muhtemelen ben de aptal olduğum için. O zaman şüphecileri aptal ilan ederdim ve mantıklı olan tek şeyi yapardım: onlara hakaret ederdim ya da onları aşağılayarak cezalandırırdım ve onları düşünce dünyamdan kovardım.
Berliner Zeitung/Paulus Ponizak
Hipokondriyak parlaklık
Christian Schwager sağlık editörüdür ve iki yılı aşkın bir süredir burada her iki haftada bir hayali hastalıkları hakkında yazılar yazmaktadır.
Eğer bir noktada köşe yazılarımın aslında anlamsız saçmalıklar olduğu ortaya çıkarsa elbette özür dilerim. Bu çok açık, uzun vadeli saçmalıklarım için değil, zayıf iletişimim için. Gelecekte daha genel olarak anlaşılır bir şekilde yemin edeceğime söz veriyorum. Sonra bir sonraki sütunu yazardım. Her zamanki gibi sözlerime kıçımla güldüm. Ve bunu yapabilecek tek kişi ben olsaydım umurumda olmazdı.
Kibarca ama kesin bir dille, hastalıkların genellikle komik olmadığını söyledim. Bütün bir endüstrinin onlardan mizahsız kurtulmaya çalışmasının iyi bir nedeni var. Ayrıca cidden: Hastalıkları hayal etmiyorum. Tartışmam etkisizleştirici olmalı. Daha sonra konuşma sona erdi ve konu unutuldu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bunu ancak geçenlerde bir meslektaşım bana bir köşe yazısı sorduğunda hatırladım çünkü o bunu eğlenceli buluyordu. Bu arada, daha önceki çoğu gibi. Bana bu konuda inandırıcı bir güvence verdi ve toplanan metinleri kesinlikle çok satacak bir kitaba dönüştürmemi önerdi. Şu ana kadar 100 civarında hastalık olmuş olmalı. Hararetli bir sohbet yaşadık ve kendi kendime neden benimle aynı fikirde olan insanlardan hoşlandığımı sordum.
Erkek sağlığına yönelik bir internet portalı bana bu cevabı verdi. Doğrulama yanlılığı olarak bilinen ve bilişsel psikolojide doğrulama yanlılığı olarak kalıcı bir ilgi uyandıran şeye maruz kaldığımı makul bir şekilde açıkladı. Kısacası: Bir bilgiyi ancak benim dünya görüşüme uygun olduğu zaman ciddiye alırım. Bu yüzden kendime her iki haftada bir yeni bir hastalık teşhisi koyduğum için bunun normal olduğunu düşünenlere karşı bir sorunum yok. Öte yandan, bunun tersi bir sonuca varan herkesi tuhaf buluyorum.
Annelerinin evini yeni terk etmiş, kendi dört duvarı arasına taşınmış ve şimdi kendilerine her türlü pratik soruyu soran ergenlere yönelik bir forumda, onaylama yanlılığına özellikle güçlü bir yatkınlığı olan insanlar olduğunu öğrendim. Bu durumun, şiddetli tepkileri tetikleyen muhalif görüşlere yol açabileceği söylendi.
Mesela benim için köşe yazılarıma yönelik şüpheciliğin arkasında bir komplo sezdiğim olabiliyor. Bunun arkasında, dikkatleri sağlık sisteminin gerçek sorunlarından uzaklaştırmak için kasıtlı olarak insanlığı aptal durumuna düşürmek istediğimi varsayan bir teorinin olduğundan şüpheleniyorum. Muhtemelen ben de aptal olduğum için. O zaman şüphecileri aptal ilan ederdim ve mantıklı olan tek şeyi yapardım: onlara hakaret ederdim ya da onları aşağılayarak cezalandırırdım ve onları düşünce dünyamdan kovardım.
Berliner Zeitung/Paulus Ponizak
Hipokondriyak parlaklık
Christian Schwager sağlık editörüdür ve iki yılı aşkın bir süredir burada her iki haftada bir hayali hastalıkları hakkında yazılar yazmaktadır.
Eğer bir noktada köşe yazılarımın aslında anlamsız saçmalıklar olduğu ortaya çıkarsa elbette özür dilerim. Bu çok açık, uzun vadeli saçmalıklarım için değil, zayıf iletişimim için. Gelecekte daha genel olarak anlaşılır bir şekilde yemin edeceğime söz veriyorum. Sonra bir sonraki sütunu yazardım. Her zamanki gibi sözlerime kıçımla güldüm. Ve bunu yapabilecek tek kişi ben olsaydım umurumda olmazdı.